سپاه به شهادت زنده است

دکتر یدالله جوانی
مدیر مسئول
بار دیگر شمیم شهادت ۲۷ پاسدار سبزپوش سپاه، فضای کشور را فراگرفت. هامون رنگ خون گرفت و اصفهان این شهر شهیدان، دگر بار مملو از عطر و بوی دوران جهاد و شهادت شد. دشمن با این جنایت، به زعم خود از ملت ایران برای حماسه‌آفرینی در ۲۲ بهمن انتقام گرفت؛ اما زهی خیال باطل که با این شرارت‌ها، جنایت‌ها و خباثت‌ها ذره‌ای در اراده پولادین ملت ایران و فرزندان این مردم در سپاه خلل پدید آید. دشمن پس از ۴۰ سال، با این رفتارهایش نشان می‌دهد که هنوز نه ملت ایران را شناخته و نه نسبت به ماهیت و منطق پاسداران انقلاب اسلامی شناختی پیدا کرده است. دشمن خبیث نمی‌داند که شهادت در نزد پاسداران انقلاب اسلامی، چه معنا و مفهومی دارد، آنان نمی‌دانند که سپاه، این نهاد انقلابی به شهادت زنده و بالنده است. آری حیات سپاه، در شهادت پاسداران جان برکف است. نهال سپاه به خون‌های پاک و مطهر پاسداران طی ۴۰ سال گذشته، آبیاری شده و اینک به یک درخت تناور و پرثمر برای جهان اسلام و تمامی مستضعفان جهان تبدیل شده است. پاسداران به خوبی این حقیقت را دریافته‌اند که لباس سبز آنان، لباس عزت مسلمانان و به ویژه لباس عزت ملت ایران است و امروز ملت ایران، یک ملت مؤمن، مستقل، سرافراز و با عزت است. پاسداران هزینه‌های بقای چنین ملتی را، با جهاد و شهادت پرداخت می‌کنند. ملت ایران و فرزندانش در سپاه از موقعیت‌ خود و موقعیت نظام سلطه، شناخت و برآورد درستی دارند. ملت ایران به دلیل مقاومت و ایستادگی ۴۰ ساله، در حال پیشرفت و توسعه قدرت بوده و نظام سلطه با محوریت آمریکا در حال افول و زوال قدرت است. ملت ایران و پاسداران این ملت، گروهک‌هایی چون جیش‌الظلم را، به عنوان مهره‌های در اختیار آمریکا، رژیم صهیونیستی و دولت‌های مرتجعی چون آل‌سعود و امارات در منطقه، می‌شناسد. امروز این دشمنان خبیث، جرئت رویارویی مستقیم با ملت ایران را نداشته و از همین رو با بهره‌گیری از مزدوران فریب‌خورده و منحرف از دین، این‌گونه شرارت‌آفرینی کرده و با اقدامات تروریستی، به دنبال بی‌ثبات‌سازی ایران و سلب امنیت از کشور هستند. به یقین دشمنان در رسیدن به این اهداف، نه تنها ناکام مانده و شکست خواهند خورد، بلکه اقدامات کور و جنایت‌آمیزشان موجبات وحدت، هوشمندی و همدلی بیشتر ملت ایران را فراهم می‌کند. تشییع باشکوه پیکرهای ۲۷ پاسدار شهید در شهر اصفهان، با حضور اقشار گوناگون از یک طرف یادآور تشییع شهدای دوران دفاع مقدس با حضور انبوه توده‌ها و از طرف دیگر نمایانگر جایگاه سپاه پاسداران و شهدای مدافع امنیت در میان مردم در طلیعه دهه پنجم انقلاب است. این تشییع باشکوه که هر از چندی در گوشه و کنار کشور برگزار می‌شود؛ از پشتوانه‌های مردمی سپاه حکایت دارد. این تشییع به تمام معنا مردمی، عیار مردمی بودن نهاد انقلابی سپاه را نشان می‌دهد. حیات سپاه در مکتبی و مردمی بودن سپاه است. دشمن غافل از آن است که با این نوع جنایت‌ها و خباثت‌ها و اقدامات تروریستی و به شهادت رساندن پاسداران، بر بیداری ملت ما می‌‌افزاید. کلام امام راحل و عظیم‌الشأن مبنی بر اینکه؛ «بکشید ما را، ملت ما بیدارتر می‌شود.» یک حقیقت است. این بیداری دو پیام و پیامد دارد: ۱ـ دشمن بر ملت بیدار، هرگز توان غلبه ندارد. ۲ـ سپاه به برکت این بیداری و پشتوانه ملی، انتقام سختی از دشمنان خواهد گرفت.

فجر فاطمی و ۲۲ بهمن تماشایی‌تر

دکتر یدالله جوانی
مدیر مسئول
«یریدون لِیُطفِئوا نُورَ الله باَفواهِهم وَاللهُ مُتِمُّ نورِه و لوکَرِهَ الکافِرونَ»(صف/ ۸)؛ می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا اگرچه کافران را ناخوش افتد، نور خود را کامل خواهد گردانید.
هزاران نشانه در این چهل سال رخ نمود که همگی، یک حقیقت را آشکار و ثابت کرد و آن اینکه، «انقلاب اسلامی معجزه قرن و انفجار نور بود.» آری اگر غیر از این بود، یا انقلاب اسلامی به پیروزی نمی‌رسید یا اینکه در همان ماه‌ها و سال‌های اول در برابر امواج توطئه‌ها و فتنه‌ها فرو می‌ریخت و به تاریخ می‌پیوست. این معجزه قرن، در اساس حرکت و نهضتی ریشه دارد که اصالت آن و جوهره پاکش را حضرت روح‌الله، این‌چنین وصف کردند: «قیام ما لله بود.» آن عزیز سفرکرده، با این کلام از حقیقت انقلاب اسلامی و ماهیت دینی آن خبر داد. بنابراین، انقلابی که انفجار نور است و در حقیقت این نور، نور الهی است؛ اگر شرق و غرب عالم دست به دست هم داده و همه قدرت‌های شیطانی متحد شده، برای نابودی و خاموش کردن آن تلاش کنند، نه تنها ره به جایی نخواهند برد؛ بلکه این نور پرتو افشانی‌اش در عالم بیشتر و بیشتر خواهد شد. آیا آنچه در این چهل سال رخ داد، غیر از این حقیقت است؟ جبهه استکبار با محوریت آمریکا، چهل سال است که تلاش می‌کند انقلاب اسلامی را نابود کند، اما اکنون آمریکا در مسیر افول و زوال قدرت است و انقلاب اسلامی دارای ابعاد جهانی و تأثیرات فراوان بر تاریخ و حرکت انسان‌ها و جمهوری اسلامی یک قدرت تعیین‌کننده در مقیاس منطقه‌ای و بین‌المللی است؛ اما رمز و راز این حقیقت نورانی را باید در اتصال واقعی میان فجر انقلاب اسلامی با فجر فاطمی جست‌وجو کرد. حقیقت آن است که انقلاب اسلامی، سرچشمه‌ای جز آن کوثر تمام‌ناشدنی هستی و عالم خلقت ندارد. برای فهم این حقیقت، تأمل در کلام رهبر معظم انقلاب اسلامی راه‌گشا خواهد بود که در وصف حضرت صدیقه طاهره(س) فرمودند: «… در واقع زهرا فجر درخشانی است که از گریبان او، خورشید امامت و ولایت و نبوت درخشیده است؛ آسمان بلند و رفیعی است که در آغوش آن، ستاره‌های فروزان ولایت قرار گرفته است.» معظم‌له در کلامی دیگر فرمودند: «عمده‌ترین رمز بقای اسلام، از طریق حضرت فاطمه(س) است. بنابراین اتصال انقلاب اسلامی با حضرت زهرا (س)، یک اتصال انکارناپذیر است.»
دهه فجر انقلاب اسلامی که اکنون چله آن فرا رسیده، خود حقیقتی است که در امتداد فجر فاطمی قرار دارد. حضرت زهرا(س) را باید پیشکسوت و پرچمدار مبارزه برای تشکیل نظام ولایی در دوران پس از پیامبر عظیم‌الشأن اسلام نامید. تشکیل نظام ولایی برای تحقق حاکمیت الهی، فلسفه مبارزات دخت گرامی پیامبر اسلام(ص) است. فرزند برومندش حضرت روح‌الله با همین هدف و انگیزه توحیدی، به قیام لله دست زد و مردم برتر از عصر رسول‌الله(ص) و عصر امیرالمؤمنین علی(ع)، با حمایت و تبعیت از امام خمینی(ره) به صحنه آمده و انقلاب اسلامی را به پیروزی رسانده، با استقامت وصف‌ناشدنی، این انقلاب و نظام ولایی برآمده از آن را، به مرحله بلوغ و پختگی چهل سالگی رساندند.
دشمنان در این سال‌ها و به ویژه در یک سال گذشته، تلاش‌های زیادی کردند تا انقلاب اسلامی به چهل سالگی نرسد؛ ولی هرچه آنان تلاش بیشتری کردند، ملت ما آگاه‌تر و استقامت‌شان بیشتر شد. دشمنان تصوری کودکانه داشتند و می‌پنداشتند در سال ۱۳۹۷، فروپاشی انقلاب و نظام ولایی را جشن خواهند گرفت؛ اما به زودی جهانیان شاهد یک بیست‌ودوم بهمن حماسی و تماشایی‌تر از گذشته، با حضور پرشکوه مردم در جشن چهل سالگی انقلاب اسلامی خواهند بود.

اعترافات دیرهنگام

مهدی سعیدی
روزنامه نگار
مدت مدیدی است که اردوگاه اصلاح‌طلبان با نوعی تشتت و اعوجاج مواجه شده است. حرف و حدیث‌های نقل شده از سوی منسوبان این جریان موجب شده تا شاهد تشدید واگرایی‌ها در این جریان باشیم. به نظر می‌رسد، صدور فرمانی برای سکوت و پرهیز از اظهارنظر برای این اردوگاه ضروری باشد.
در این میان اظهارنظر فرد شناخته شده این جریان که به نوعی محوری‌ترین شخصیت این اردوگاه نیز به شمار می‌آید، بخشی از اصلاح‌طلبان را غافلگیر کرده است. آقای موسوی‌خوئینی‌ها که مدت‌ها ریاست مجمع روحانیون مبارز را بر عهده داشته و نقش ریش‌سفیدی را در سال‌های اخیر برای حزب مشارکت، سازمان مجاهدین و… بازی کرده است، در مصاحبه‌ای به مناسبت دومین سالروز درگذشت مرحوم هاشمی‌رفسنجانی به طرح مباحثی پرداخته است. اظهارات وی دارای بخش‌های متعدد تأمل‌برانگیزی است که سه نکته آن مورد توجه این نوشتار است:
۱ـ جنجالی‌ترین بخش اظهارات خوئینی‌ها که به مذاق بخش عمده‌ای از اصلاح‌طلبان خوش نیامده، مواضع ایشان علیه آقای هاشمی است. وی در بخشی از اظهاراتش آقای هاشمی را چهره‌ای قانون‌گریز معرفی می‌کند که حاضر نبود خود را در چارچوب قانون معرفی کند و برای تحقق برنامه‌های خود از شگردهای مختلفی برای دور زدن قانون استفاده می‌کرده است! وی در بخشی دیگر زبان هاشمی را زبانی گزنده معرفی می‌کند که تاب شنیدن صدای مخالف را نداشته و مخالفان را مورد هجمه قرار می‌داد. وی تأکید دارد: «البته آقای هاشمی هم در تخریب خیلی خودش کم از دیگران نداشت. مثلاً در خطبه‌های نماز جمعه‌اش ببینید مخالفانش را چطوری نوازش می‌کند. آقای هاشمی زبان گزنده‌ای نسبت به منتقدان و مخالفانش داشت.»
این نگاه تند انتقادی به هاشمی سر باز کردن زخمی کهنه است که می‌تواند به فعال شدن گسل‌های به ظاهر خاموش در این اردوگاه بینجامد، همانطور که در این چند روزه این اظهارات به شدت با واکنش جریان حامی هاشمی در اردوگاه اصلاح‌طلبان همراه شده و جنجال‌ها بالا گرفته است.
۲ـ برائت از برخی شخصیت‌های رادیکال همچون «اکبر گنجی» نیز نکته قابل ملاحظه این سخنان بود. شخصیت‌های شناخته شده اصلاح‌طلبان در طول این سال‌ها هیچ‌گاه حاضر نشده‌اند با صراحت از افراطیون و استحاله‌شدگان این اردوگاه اظهار برائت کنند. در این مصاحبه خوئینی‌ها وقتی خبرنگار درباره هجمه‌های اصلاح‌طلبان علیه هاشمی از او می‌پرسد و از به کارگیری تعابیری چون، «عالی‌جناب سرخ‌پوش» یاد می‌کند، می‌گوید: «آقای اکبر گنجی را شما جزو اصلاح‌طلب‌ها می‌دانید و از من می‌خواهید پاسخ کارهای آقای گنجی را بدهم؟ آقای گنجی رفت و از خط خارج شد؛ نه‌تنها از خط انقلاب، بلکه الآن نسبت به بسیاری از اعتقادات دینی هم مسئله دارد. آن زمان هم که اینها را می‌گفت، خودش تنها بود.» چنین اعترافاتی هرچند هنوز هم غنیمت است! اما باید خیلی زودتر از این گفته می‌شد و در کلامی رسمی‌تر و در سطح عمومی‌تر بیان می‌شد تا تکلیف هواداران اصلاحات با براندازان و ضدانقلاب مشخص شود.
۳ـ بخش دیگری از مصاحبه اختصاص به نشست‌های شورای بازنگری قانون اساسی دارد. در لابه‌لای صحبت‌های بیان شده در این رابطه آنچه قابل ملاحظه است، این تعبیر وی درباره انتخاب رهبری است.
وی با صراحت می‌گوید: «این را هم لازم است بگویم که بهترین کار همان بود که آن روز اتفاق افتاد. رهبری شورایی که اصلاً از نظر من مردود و ناکارآمد بود. اما در رهبری فردی هم، در آن روز و روزگار در آن جمعی که فعال بودند، مناسب‌تر از آقای خامنه‌ای نداشتیم.» این اظهارنظر در حالی است که امروز عملکرد سه دهه گذشته حکیم انقلاب اسلامی در جایگاه رهبری جامعه اسلامی، بیش از هر چیز اثبات‌کننده حسن این انتخاب است که بر زبان مخالف منصف و موافق جاری است. اما اصلاح‌طلبان در طول این سه دهه با ناملایمتی و دوری از انصاف با این حقیقت مواجه شده‌اند! و آنگونه که شایسته این جایگاه در نظام اسلامی است، رفتار نکرده‌اند! اصلاح‌طلبان آنجا که به حمایت از رهبری نیاز بوده، نه‌تنها حضور فعال نداشته‌اند، که گاهی با سکوت یا تردیدآفرینی‌ها در مسیر تضعیف رهبری گام برداشته‌اند! این جدای از اقدامات و اظهارات برخی افراطیون است که برای کسب منافع فردی و جناحی در خدمت بیگانگان قرار گرفته و در رفتار و گفتار علیه رکن اساسی نظام اسلامی موضع گرفته‌اند! اوج این عملکرد را می‌توان در ماجرای فتنه ۸۸ مشاهده کرد که جریان چپ تمام‌عیار به میدان حمایت از سران فتنه وارد شد و از اقدامات براندازانه علیه حقوق ملت حمایت کرد و آتش‌بیار معرکه‌ای شد که بیگانگان برای مقابله با نظام ولایت فقیه طرح‌ریزی کرده بودند.اصلاح‌طلبان برای بازگشت به نظام اسلامی و کسب اعتبار نزد ملت باید راهی طولانی را طی کنند که چنین اظهاراتی تنها سرآغاز این راه می‌تواند باشد.

شاه هم این کارها را می‌کرد!

دکتر یدالله جوانی
مدیر مسئول
در فضای جنگ نرم و عملیات روانی علیه انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، دشمنان خارجی، جریان ضد انقلاب و مخالفان داخلی بر یک نقطه متمرکز شده، به دنبال القای این مطلب هستند که «انقلاب اسلامی دستاورد آن چنانی نداشته و جمهوری اسلامی نظامی ناکارآمد است!»
این جریان برای بدبین‌ کردن مردم و به ویژه جوانان نسبت به انقلاب و نظام و همچنین کم‌ارزش وانمود کردن دستاوردهایی که انقلاب در حوزه‌هایی داشته، به هنگام بیان این دستاوردها می‌گوید: «اگر شاه هم بود بعد از چهل سال، این کارها را می‌کرد!»
برای نمونه، وقتی گفته می‌شود پس از انقلاب، جاده‌ها، خطوط ریلی، فرودگاه‌ها، شبکه برق، شبکه آب، شبکه تلفن، سدسازی، خودروسازی و غیره چندین برابر شده و مردم از رفاه بیشتری برخوردار شده‌‌اند، این شبهه را ایجاد می‌کند که اگر انقلاب هم نشده بود و رژیم پهلوی ادامه می‌یافت، با گذشت حدود چهل سال، آن رژیم هم همین کارها را برای مردم انجام می‌داد. با چنین شبهه‌ و القایی، می‌خواهند انقلاب اسلامی را بدون دستاورد معرفی کنند. آیا این ‌چنین است؟ آیا اگر انقلاب نشده بود و رژیم پهلوی استمرار داشت، کشور ایران و ملت ما در نقطه‌ای که امروز قرار دارند، قرار داشت؟
برای رسیدن به پاسخی صحیح، باید با نگاهی عالمانه، واقع‌بینانه و منصفانه، ایران پس از انقلاب را با ایران پیش از انقلاب، در حوزه‌های گوناگون مقایسه کرد. در این مقایسه، باید به رویکردها، جهت‌گیری‌ها، سیاست‌ها و راهبردها از یک سو و عملکردها از سوی دیگر توجه خاص داشت. با چنین نگاه و توجه خاص است که می‌توان دریافت، انقلاب اسلامی چه دستاوردهای شگرف و حیرت‌انگیزی داشته است. با چنین نگاهی مشخص می‌شود، ایرانیان اکنون در نقطه و موقعیتی قرار دارند که بدون انقلاب و نظام ولایی دست‌یافتنی نبود. در این بررسی و مقایسه، می‌توان دستاوردها را در دو بخش کلان مورد توجه قرار داد.
الف)بخش رویکردی: ارزشی و معنوی که اساساً این دستاوردها بدون انقلاب حاصل نمی‌شد. رژیم پهلوی و شاه به دلیل ماهیتی که داشت، مانع رسیدن ملت به این دستاوردها بود. این دستاوردها عبارتند از
۱ـ امام خمینی(ره) با انقلاب اسلامی، کشور ایران را از چنگال نظام سلطه رهایی بخشیدند و با کمک ملت به استقلال واقعی رساندند.
۲ـ با انقلاب اسلامی و پدیدآیی جمهوری اسلامی، مردم ایران متحول شده، دارای عزت ملی و خودباوری شده، سرنوشت خود را خود به دست گرفتند.
۳ـ با انقلاب اسلامی و پدیدآیی جمهوری اسلامی، اداره کشور به دست مردم افتاد و در چارچوب نظام مردم‌سالاری دینی، ۴۰ سال است که ملت مسئولان خود را در هر سطحی به طور مستقیم و غیر مستقیم انتخاب می‌کنند.
۴ـ با انقلاب اسلامی و نظام مردم‌سالاری دینی، ایرانیان افزون بر رسیدن به استقلال به منزله مهم‌ترین ارزش «آزادی جمعی»، به آزادی‌های فردی رسیده، از حقوق شهروندی به معنای واقعی برخوردار شدند. این در حالی است که پیش از انقلاب، از یک سو سلطه اجانب بر این کشور حاکم بود و از استقلال خبری نبود و از سوی دیگر با وجود یک رژیم مستبد، دیکتاتور و وابسته، از آزادی خبری نبود.
۵ـ با انقلاب اسلامی، ایران از یک کشور یاری‌کننده ظالم و ستمگر، تبدیل شد به کشوری که در مقابل ظالم و یاری‌کننده مظلوم است.
خوب است یاد‌آوری شود و جوانان ما بدانند که پیش از انقلاب، به دلیل روابط شاه و رژیم پهلوی با رژیم صهیونیستی، ایرانیان در جهان اسلام به عنوان «اخ‌الیهود» شناخته می‌شدند. اکنون با انقلاب اسلامی، ملت ایران به این افتخار نائل شده که چهل سال است در مقابل ظالمان و ستمگران ایستاده و صادقانه از مظلومان و از جمله ملت مظلوم فلسطین دفاع می‌کند.
۶ـ با انقلاب اسلامی ملت ایران به اقتدار دفاعی دست یافت و اکنون روی پای خود ایستاده،‌ در حالی که پیش از انقلاب، ‌امنیت ایران اجاره‌ای بود. خوشا به حال ملتی که قادر باشد خود از خود دفاع کند. آری، ‌این موارد پیش‌گفته،‌ ارزش‌هایی هستند که فقط با انقلاب اسلامی دست‌یافتنی بود و اکنون ملت ایران به برکت نظام دینی با محوریت ولایت فقیه از آن برخوردار است. اگر این انقلاب پدید نمی‌آمد،‌ کشور ما هم برای آمریکایی‌ها، ‌به مثابه همان گاو شیرده‌ای بود که ترامپ برای تحقیر سعودی‌ها به آنان لقب داد!
ب)بخش عملکردی: بخش دیگر دستاوردهای انقلاب، دستاوردهای عملکردی جمهوری اسلامی در این چهل سال است. دستاوردهایی که عمدتاً‌ بدون داشتن استقلال سیاسی حاصل نمی‌شد. ملت ایران با انقلاب اسلامی در مسیر پیشرفت واقعی قرار گرفت. به این نکته باید توجه داشت،‌ اساس سیاست نظام سلطه، ‌عقب نگه داشتن ملت‌های تحت سلطه و جلوگیری از دستیابی آنان به پیشرفت‌های واقعی است. عقب‌ نگه داشتن علمی و فناوری ایرانیان در دوره پیش از انقلاب، سیاست اصلی آمریکایی‌‌ها و اروپایی‌ها بود؛ به همین دلیل ایران و ایرانیان، روز به روز از قافله علم و فناوری در جهان بیشتر فاصله می‌گرفتند.
بر اساس اسناد و آمار مراکز معتبر بین‌المللی، ‌ایران با وجود داشتن یک درصد از جمعیت جهان در پیش از انقلاب، ‌یک دهم درصد تولید علم جهان را به خود اختصاص داده بود؛ لذا وابستگی علمی شدید به بیگانه، ‌اساس دیگر وابستگی بود. این وابستگی سبب شده بود ایرانی‌ها در همه موارد و زمینه‌ها محتاج دست دراز کردن به سمت اجنبی باشند؛ اما با انقلاب اسلامی و به راه افتادن نهضت سوادآموزی و توجه به علم و دانش و تقویت و توسعه دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و پژوهشی،‌ سیمای ایران و ایرانی عوض شد. اکنون ایران با وجود داشتن همان یک درصد جمعیت جهان، ۲ درصد از تولید علم جهان را به خود اختصاص داده است. معنای این آمار به استناد منابع معتبر بین‌المللی آن است که با انقلاب اسلامی سهم ایران در تولید علم جهان نسبت به پیش از انقلاب، ‌بیست برابر شده است. با این تحول علمی و تبدیل دانش به فناوری، ‌هر روز در کشور شاهد یک دستاورد شگرف هستیم. ورود به باشگاه هسته‌ای، ‌باشگاه فضایی،‌ تبدیل شدن به قطب پزشکی و قرار گرفتن در میان ۱۰ کشور اول جهان در بسیاری از حوزه‌ها، همگی ثمره این تحول علمی است. تحولی که فقط و فقط با پاره کردن زنجیره‌های وابستگی سیاسی ممکن شد. آری، این دستاورد انقلاب اسلامی است و اکنون ملت ایران،‌ به سرعت در حال کم کردن فاصله خود از دیگر کشورهای پیشرفته علمی و صنعتی جهان است و آینده‌ای درخشان دارد؛ چرا که‌ توانا بود هر که دانا بود. این دانایی و پیشرفت‌های علمی،‌ با انقلاب و بر مبنای استقلال و جمهوری اسلامی به منزله مهم‌ترین دستاورد انقلاب پدید آمد. حال منصفانه باید گفت، آیا با استمرار رژیم گذشته و بدون انقلاب اسلامی، ‌چنین دستاوردهایی ممکن بود؟

شیردوش‌های آمریکا آماده است!

فتح‌الله پریشان
کارشناس سیاسی
تجزیه و تحلیل سیاسی دانش، شمّ یا هنر و مهارتی است که با کنار هم گذاشتن قرائن و نشانگانی از گذشته تاریخی تا زمینه‌های محیطی و تربیتی بازیگران، منافع کشورها، چشم‌اندازها و راهبردها به بررسی پدیده‌ها و چرایی پدیدآیی اتفاقات و پیامدهای رخدادها و تحولات سیاسی داخلی، منطقه‌ای و جهانی می‌پردازد و نسبت منافع، راهبردها و سیاست‌های یک بازیگر را در مقابل بازیگران دیگر مشخص می‌کند.
اما گاهی این عوامل چنان پیچیده می‌شوند که تحلیل درست آنها با دشواری‌هایی مواجه می‌شود؛ نقش تصادف در چینش اینها بسیار کم است، اما امروز نقش اتاق‌های فکر که با ترکیبی از اندیشمندان حوزه‌ها و رشته‌های گوناگون در طراحی و آینده‌پژوهی دکترین‌ها و راهبردهای کلان رفتاری قدرت‌ها شکل می‌گیرند، بسیار زیاد شده است و اتفاقاً از سرمایه‌های قدرت نرم‌افزارانه کشورها به شمار می‌آید. البته، گاهی نیز آنها از طریق رسانه‌ها از تحلیل به مثابه چاقوی دو دم بهره می‌گیرند و سعی بر تصویرسازی پیچیده و رعب‌انگیز از چینش نشانه‌ها و رخدادها و نحوه تحلیل‌ها آنها توأم با ابزار فریب، خدعه، عملیات روانی و جنگ نرم دارند تا با صرف هزینه کمتر و بدون درگیری، به تغییر محاسبات تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان نظامات گوناگون سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی در یک کشور اقدام کنند. به یک مثال عملی که در روزهای اخیر اتفاق افتاد، نگاه کنید؛ همزمانی وقوع پاره‌ای اتفاقات با هنرمندی فریبکارانه رسانه‌های در خدمت اهداف سلطه‌جویانه آمریکایی‌‌ـ صهیونیستی‌ـ ارتجاع عربی و دنباله‌های داخلی به گونه‌ای تحلیل شد که سؤالاتی را ایجاد کرد.
اعلام خروج نیروهای آمریکایی از سوریه و افغانستان از سوی ترامپ، افزون بر اینکه تحیر جان بولتن مشاور امنیت ملی‌اش را که دو هفته پیش گفته بود ما تا مدت ها در سوریه و منطقه ماندگاریم، برانگیخت، مخالفت بسیاری از سیاستمداران منتقد و حتی مقامات آمریکایی هم‌حزبی‌اش از جمله کناره‌گیری وزیر دفاع را به دنبال داشت. در این میان سؤال مهم این است که چرا ترامپ نیروهای آمریکایی را فوری از سوریه خارج می‌کند و از علایق استراتژیکی که برای آمریکا در آنجا تعریف شده دست برمی‌دارد؟
در کنار این صحنه‌آرایی سیاسی و رسانه‌ای در بیرون، موجی از عملیات روانی و شایعه رسانه‌ای در فضای مجازی در داخل ایران شکل گرفته که با کنار هم گذاشتن برگزاری همایش نظامی پیامبر اعظم ۱۲ در جزیره قشم و پهلو گرفتن ناو جنگی آمریکایی از مدت‌ها پیش در آب‌ها و نزدیک برخی جزایر جنوبی، به زمینه نسج و تقویت این تحلیل که آیا آمریکایی‌ها با کاهش دادن نقاط آسیب‌پذیر حضور خود در منطقه در فکر تهدید و تهاجم به ایران هستند و این برگزاری همایش دریایی برای مانور قدرت در برابر این موضوع است، دامن زده، تولید نگرانی می‌کنند؟
این تحلیل‌ها از نحوه پاسخ به چرایی خروج نیروهای آمریکایی نشئت می‌گیرد. دو نظر عمده در این زمینه بیان شده است؛ یک‌ـ این خروج طرح فریب جدید آمریکایی‌هاست و آنها با ابهام و پیچیدگی به دنبال راهبردهای دیگر از جمله مثلاً طرح حمله به ایران هستند. دو – این عقب‌نشینی جدی بوده و نشانه شکست و ناکامی سیاست‌های آمریکا پس از سال‌ها سرمایه‌گذاری در منطقه است. هر یک از این تحلیل‌ها می‌تواند منتقدان و مخالفانی داشته باشد و ضریبی از درست و اشتباه بودن را دریافت کند، اما جمهوری اسلامی ایران به دلیل داشتن نظامی ویژه که بیش از چهار دهه با آمریکا درگیر است نمی‌تواند و نباید با حدس و گمانه‌زنی تحلیلی به این موضوع بپردازد؛ بلکه باید تمام سناریوها را در نظر بگیرد و خودش را برای همه آنها آماده کند. البته مفهوم آن حمله نظامی آمریکا به ایران نیست، به چند دلیل متقن، از جمله اینکه آمریکایی‌ها چنان در تنگناهای مالی و بودجه‌ای و اختلافات داخلی بر سر سیاست‌های ترامپ گرفتارند که مجال گشودن جبهه‌ای بزرگ و غیرقابل محاسبه به روی جمهوری اسلامی ایران به عنوان محور مقاومت در منطقه را ندارند اما ما چگونه می‌توانیم تصویر و ترسیم درستی از تحولات منطقه و جهان داشته باشیم و در جایگاه جمهوری اسلامی با گفتمانی که چالش‌ساز گفتمان آمریکا شده و در قله قدرت منطقه و محور مقاومت ایستاده چگونه باید راهبردها و سیاست‌های‌مان را طراحی کنیم؟ به طور حتم هر چه تلاش کنیم آمریکا را به عنوان شاکله‌ای اقتصادی و سیاسی و فرهنگی «غیر» و رقیب خود بهتر بشناسیم و به زمینه‌های ذهنی و تربیتی و محیطی که مستأجر امروز کاخ سفید در آن رشد کرده بیشتر پی ببریم، بهتر می‌توانیم برآوردهای خود را تنظیم کنیم.
رئیس‌جمهور تاجرپیشه آمریکا از دریچه اقتصاد و تجارت به سیاست نگاه می‌کند، فهم این موضوع مهم است. برای ترامپ منطقه ارزش دارد، اما نه به قیمت هزینه کردن از جیب آمریکایی‌ها. او خوب فهمیده است که در آینده منطقه آمریکا جایی ندارد و هر چه خرج کند از جیبش رفته است؛ از این رو دنبال رهیافت راهبری تحولات منطقه از طریق حمایت معنوی و سیاسی و فروش اسلحه به قصد درآمدزایی به کشورهایی است که به قول ترامپ در منطقه با ایران اسلامی مشکل دارند و می‌خواهند بدون پرداخت هزینه آمریکا از آنها دفاع کند. نگاه تجاری و مضیق ترامپ به تحولات منطقه مبتنی بر مقاله تحلیلی مارتین ایندک در تاریخ ۱۴ آوریل سال میلادی با عنوان «دکترین ترامپ برای خاورمیانه» است که موجب می‌شود در معادله منطقه‌ای واشنگتن صادرکننده اسلحه و راهبر معادلات و تحولات باشد و متحدان آن خریداران اسلحه و بازیگران فعال نیابتی منازعات منطقه‌ای. این الگو در یمن و سوریه قابل مشاهده است و گاوهای شیرده منطقه این سینگال را دریافت کرده‌اند و در حال آماده‌سازی وصل پستان دلارهای خود به شیردوش‌های آمریکایی هستند.
اما مانور نظامی پیامبر اعظم(ص) همان‌طور که از شماره ۱۲ آن پیداست، اقدام به برنامه تمرین نظامی برنامه‌ریزی شده‌ای است که از پیش طراحی و در جهان به رویه‌ای جاری تبدیل شده است. اما به یقین به قول سردار سرلشکر غلامعلی رشید فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء(ص) زمینه‌سازان حضور بیگانگان در منطقه مهم غرب آسیا و خلیج‌فارس پیام‌های اقتدارآمیز آن را با تمام وجود درک و دریافت می‌کنند و خوب می‌دانند که اگر دست از پا خطا کنند بیشترین هزینه را خواهند داد. آمریکایی‌ها چه از روی منفعت‌طلبی و چه به دلیل زنجیره‌ای از شکست‌ها و ناکامی‌ها سوریه و افغانستان را ترک کنند یا نه، میهمانان ناخوانده منطقه هستند، اما ایران و همسایگان مبادی آداب همسایگی صاحبان منطقه‌اند و خود باید سرنوشت آن را رقم بزنند.